Korte geschiedenis historisch schip

De botter is een oud-Nederlands scheepstype dat vroeger gebruikt werd voor de visserij op de Zuiderzee, een binnenzee en tegenwoordig bekend als het IJsselmeer. Het scheepstype ontstond geleidelijk aan en heeft in de loop van haar geschiedenis heel wat aanpassingen gekend. De botter is een platbodem met een plat tot licht V-vormig vlak; de zijzwaarden zorgen ervoor dat deze schepen niet ‘verlijeren’, zijwaarts afdrijven. Botters werden ook ingezet voor de kustvisserij op de Noordzee. Het type is ontstaan in de tweede helft van de 18de eeuw.

Restauratie scheepsmodel

Dit  model is flink onder handen genomen. Het model is nu uitgerust met een nieuwe klaarbak en een klamp voor de oorschot. Zeilen en touwwerk zijn bijgewerkt. Het staand en lopend want zijn vernieuwd. De trog van de bun is aangepast. Ook de verstaging is hersteld. De verstaging is het geheel van stagen (dikke touwen en/of stalen of roestvrijstalen kabels) die gebruikt worden om een mast op een schip overeind te houden (zie Zeilvaartlexicon verstaging – Auteur Jules van Beylen – blz 250 -.Deel van het staande want dat dient om de mast te verstijven. Het boek staat in de  bibliotheek van de School). Dwarsscheeps steunen de wanten of hoofdtouwen de mast, langsscheeps de stagen.

Deze botter is nu helemaal opgekuist en opgepoetst. Tot de zeilen toe, die met de hand zijn gewassen en gedroogd.